Birçok göz ve beyin bozukluğu, çevresel görme kaybına ve diğer görme alanı anormalliklerine neden olabilir. Görme alanı testleri, bu sorunların erken bir belirtisi olabilecek kör noktaları (skotomlar) ve diğer görme alanı kusurlarını tespit etmek için göz doktorları tarafından gerçekleştirilir.
Bir skotomun boyutu ve şekli, beyindeki göz, optik sinir ve görme yapılarının hastalıklarının varlığı ve şiddeti hakkında önemli ipuçları verir. Örneğin, glokomun neden olduğu optik sinir hasarı, çok spesifik bir görme alanı kusuru oluşturur.
Kör noktalar ve diğer görme alanı kusurları ile ilişkili başka rahatsızlıklar arasında retina hastalıkları, optik nöropati, beyin tümörleri ve inme yer alır.
Rutin bir göz muayenesi sırasında göz doktorunuz, görüşünüzün tam yatay ve dikey aralığını ve hassasiyetini değerlendirmek için görme alanı testi önerebilir. Bu "temel" görme alanı testi sonuçları, gelecekte görme alanınızdaki olası değişiklikleri değerlendirmek için kullanılabilir.
Görme alanı testi türleri
Konfrontasyon görme alanı testi tipik olarak bir tarama görme alanı testi olarak kullanılır. Bir gözünüz kapalıyken ve diğer gözünüz bir hedef nesneye odaklanırken, göz doktorunuz doğrudan önünüzde durur veya oturur. Daha sonra görüş alanınızın uzak kenarlarında (veya çevresinde) ne gördüğünüzü tanımlamanız istenir.
Örnek olarak, göz doktorunuz çevresel görüş alanınıza farklı sayıda parmak yöneltebilir ve siz hedef nesneye odaklanmaya devam ederken parmaklarından kaçını gördüğünüzü sorabilir.
Bir göz hastalığından şüpheleniliyorsa merkezi ve çevresel görüşünüzün kalitesini değerlendirmek için daha kapsamlı, resmi tipte görme alanı testlerinden geçmeniz gerekebilir. Aşağıdakiler dahil, görme alanı kaybını ölçmek için çeşitli hassas testler mevcuttur:
- Otomatik Perimetri. Çeşitli otomatik perimetri testi formları, görüş alanınızın farklı bölgelerindeki nesnelerin varlığına verdiğiniz yanıtları ölçer. Bir yandan başınızı hareketsiz tutarken, diğer yandan alnınızı ve çenenizi genellikle büyük bir kaseye benzer bir aletin içine dayayarak, dümdüz ilerideki bir ışık kaynağına bakarsınız; bu sırada görme alanınızdaki rastgele noktalardan farklı yoğunluklarda küçük ışıklar parlar. Bu ışıklardan birini her gördüğünüzde, hemen bir düğmeye basarsınız veya tepkinizi göstermek için başka araçlar kullanırsınız. Işıkları görüş alanınızın belirli bölümlerinde göremiyorsanız görme kaybına işaret eden bir kör noktanız olabilir.
- Frekans İkiye Katlama Perimetrisi. Frekans ikiye katlama, ekranda görünen kontrast renkli dikey çubuklarla (genellikle siyah beyaz) üretilen optik bir yanılsamaya dayanır. Bu çubuklar, daha yüksek frekanslarda dönüşümlü olarak titreştiklerinde, sayıları iki katına çıkıyor gibi görünür; bu da, retinadaki belirli ışığa duyarlı hücrelerin (fotoreseptörler) benzersiz tepkisinden kaynaklandığı düşünülen bir olgudur. Dikey çubukları belirli frekanslarda görememe, görme alanının belirli bölgelerinde görme kaybına eşlik eden optik sinir veya diğer göz hasarlarını gösterebilir.
- Elektroretinografi. Bu test, göz özel bir flaş ışığı veya ters dama tahtası deseni ile uyarıldığında retinadaki fotoreseptör hücreler tarafından üretilen elektriksel aktiviteyi ölçer. Ölçüm, gözün ön yüzeyine (kornea) yerleştirilen bir elektrot tarafından yakalanır ve elektroretinogram (ERG) adı verilen bir grafik kayıt üretilir. Elektroretinografi, retinitis pigmentosa, ayrılmış retina ve arterioskleroz (atardamarların sertleşmesi) veya diyabetin neden olduğu retinada fonksiyonel değişiklikler dahil olmak üzere retinanın çeşitli kalıtsal ve edinilmiş bozukluklarının tanısında faydalıdır.
